Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
μια φωτιά στην καρδιά μου
σιγοκαίει για σένα.
Λιώνω, απ’ τη ζήλια λιώνω,
λιώνουν τα σωθικά μου
τα φαρμακωμένα.
Πώς δε σας δολοφόνησα
κι αυτόν κι εσένα, φόνισσα
που σ’ έχει μαγεμένη;
Και πώς δε σας φαρμάκωσα
μαζί όταν σας τσάκωσα
να είστε αγκαλιασμένοι;
Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
τυραννιέμαι, πλαντάζω
και παραμιλάω.
Λιώνω, κοίταξε με, λιώνω,
τρέμω, ξεροσταλιάζω
και παρακαλάω.