Απόψε άργησα
κι ότι λαχτάρησα
το πήρ’ ο άνεμος που νύχτωσε στο δρόμο
κι απ’ το παράθυρο
κοιτάζω τ’ άπειρο
και το φθινόπωρο που μ’ άφησε γυμνό
στον έρωτα να βγω
Απόψε άργησα
κι ότι σου χάρισα
στη νύχτα σκόρπισε αρώματα και σκόνη
και ο παράδεισος
έγινε άβυσσος
ανυπεράσπιστη θα ψάξω να σε βρω
στην κόλαση να μπω
Απόψε
άργησα να βάλω την καρδιά μπροστά
πίστεψα τη σκέψη πού `λεγε "μετά"
δύναμη δεν μπόρεσα να βρω
στα μάτια να σε δω
να σου πω σ’ αγαπώ
Απόψε άργησα
κι ότι χαράμισα
τρελός αέρας μου το έφερε στα μάτια
και με τα κλάματα
ως τα χαράματα
την καθυστέρηση πληρώνω μετρητοίς
δε θέλω να με δεις
Απόψε άργησα
κι ότι νοστάλγησα
αφήνει τ’ όνειρο να γίνει εφιάλτης
κι απ’ τα μεσάνυχτα
μάτια μισάνοιχτα
μες στο λαβύρινθο θα μοιάζει λυτρωμός
η έξοδος στο φως