Λεν’ πως τα χείλη σου,
λεν’ πως τα λόγια σου, λένε και τι δε λένε.
Λεν’ για το παρελθόν
λένε για το παρόν, λένε μα τι δε λένε.
Ας τους δεν ξέρουν
πως είσαι το μεράκι μου, μωράκι μου.
Ας τους δεν ξέρουν
πως πάνω απ’ όλα είσαι, είσαι, είσαι.
Είσαι ολόκληρη η ζωή μου, φωνή μου,
είσαι καημός.
Είσαι η πιο κρυφή πληγή μου, ψυχή μου,
είσαι καημός.
Λεν’ για τα μάτια σου,
λεν για τα χέρια σου, λένε και τι δε λένε.
Πόσοι σ’ αγάπησαν,
πόσους αγάπησες, λένε μα τι δε λένε.
Ας τους δεν ξέρουν
πως είσαι το μεράκι μου, μωράκι μου.
Ας τους δεν ξέρουν
πως πάνω απ’ όλα είσαι, είσαι, είσαι.
Είσαι ολόκληρη η ζωή μου, φωνή μου,
είσαι καημός.
Είσαι η πιο κρυφή πληγή μου, ψυχή μου,
είσαι καημός.
Λένε λένε.