Έλα να πάμε στα σύννεφα ψηλά
εκεί που ζουν τα πουλιά.
Σε κάθε χειμωνιά με μια μόνο τιμονιά
ν’ αλλάζουμε πορεία για το νοτιά.
Στ’ ουρανού τη γειτονιά
δεν θα βρούμε απονιά,
μα χρώματα μόνο,
χρώματα γιορτινά.
Θέλω τα καλοκαίρια να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς
και στα μαλλιά σου αστέρια να κόβω να τα φοράς.
Κι όταν κοιτάς τη γη να μην τη νοσταλγείς
δεν πρόκειται να γίνει καμιά αλλαγή.
Έλα να πάμε ταξίδι μακρινό
στο γαλανό ουρανό.
Κι αντί για επιγραφές, κόσμο, κίνηση, φωνές
να βλέπουμε ηλιαχτίδες πιο φωτεινές.
Κι αντί να περπατάς
να σε μάθω να πετάς,
την ώρα που μες στα μάτια
θα με κοιτάς.
Θέλω τα καλοκαίρια να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς
και στα μαλλιά σου αστέρια να κόβω να τα φοράς.
Κι όταν κοιτάς τη γη να μην τη νοσταλγείς
δεν πρόκειται να γίνει καμιά αλλαγή.