Τρόμο στα μάτια σου διαβάζω,
σε κοιτάζω.
Χρόνια χαμένα σε ονομάζω,
σου φωνάζω.
Γίνομαι φως, γίνομαι αέρας,
πες πως με θές,
λίγο πριν το τέλος της μέρας.
Γίνομαι φως, γίνομαι αέρας,
μου λες πως φταις,
λίγο πριν το τέλος της μέρας.
Να νιώσω τα χείλη σου ζητώ
κι απορώ.
Να μάθω από σένα πώς θα ζω,
σε ρωτώ.