Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, μωρά στο πανέρι
και δίπλα οι μαμάδες να τους ταΐζουνε
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, πατούν στο παρτέρι
στο τζάμι του σπιτιού κοιτούν και χτενίζονται
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, κρατιούνται απ’ το χέρι
στο προαύλιο του δημοτικού τους μπαμπάδες περιμένουν
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, κάτω από μια φτέρη
φιλιούνται κι όλο το βράδυ μένουν
Μα οι μοίρες τους τα φέρνουνε ανάποδα
κι ειν’ η ζωή γεμάτη με ευτράπελα
η Μαίρη πάει Καβάλα κι ο Φλοίσβος με μια μπάλα
σταδιοδρομεί στη Β’ Εθνική
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, η ζωή θα το φέρει
στα 25 να συναντηθούν, να ειδωθούν
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη, κανείς δεν το ξέρει
μα αφού τρελά ερωτευθούν, θα παντρευτούν
Μα οι μοίρες τους τα φέρνουνε ανάποδα
κι ειν’ η ζωή γεμάτη με ευτράπελα
ο Φλοίσβος κι η Μαίρη τον Νίκο και την Κλαίρη
γνωρίζουνε τον Αύγουστο σε πάρτι
Κι ο Νίκος το ξέρει πως όταν τους συγχαίρει
ο Φλοίσβος τρώει κέρατο απ’ το Μάρτη
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη μαλώνουν για το Fairy
η μια θέλει πράσινο κι ο άλλος θέλει ξύδι
Ο Φλοίσβος κι η Μαίρη χωρίζουν μαχαίρι,
ο Φλοίσβος μένει μόνος του και η άλλη πάει ταξίδι
καινούργιο το ταίρι ο Νίκος κι η Μαίρη
κι ο Φλοίσβος κι η Κλαίρη να κλαιν
Γι’ αυτούς το αστέρι που αγάπη θα φέρει
ακόμα δε γεννήθηκε, όμως θα λεν:
Ωωωωω ενα αστέρι, η ζωή,
Ωωωωω αν δε σβήσει, θα εκραγεί