Ne ışığım yanık ne kapım açık
Yasımı görürler bakıp uzaktan
Gülmüyor ki yüzüm suratım asık
Bilenler sormuyor yoksun ya ondan
Doğmuyor güneşim esmiyor rüzgar
Yaşanan her mevsim bende sonbahar
Artık yüreğimde sönmez yangınlar
Dünya bana zindan yoksun ya ondan
Her köşede senin hatıran izin
Çaresizce bakan siyah gözlerim
Mateme büründü sokağın evin
Anılar ağlıyor yoksun ya ondan
Kimler üzülmedi kimler yanmadı
Yokluğuna eş dost el inanmadı
Ağlamayan yürek gözler kalmadı
Başım öne düştü yoksun ya ondan