Τα βλέμματά μας ξεχειλίζουν πανικό
και τα φτερά μας μένουν ραγισμένα
οι πληγές μας δε στάζουν αίμα, αλλά οξύ
και οι αναμνήσεις μας, μια κορώνα σκουριασμένη.
Δεν έχω δάκρυα πια για σένα ψεύτρα νυχτιά
Δεν έχω δάκρυα σου λέω, νωρίς στερέψανε
Κάποιος μας πέταξε εδώ σ’ αυτού του κόσμου τη γωνιά
Κάποιος μας πέταξε εδώ και μεις πονέσαμε.
Δεν ξέρω πώς, μα μας αγάπησε ο Θεός
και ας μην τον ψάξαμε ποτέ μας, ήρθε εκείνος και μας βρήκε.
Μέσα μας φώλιασε λίγη τρέλα, λίγο φως
και από τα σπλάχνα μας ένα τραγούδι βγήκε.
Δεν έχω δάκρυα πια για σένα ψεύτρα νυχτιά
Δεν έχω δάκρυα, μόνο τραγούδια....