Και πάλι βάζεις στο μυαλό σου το μεγάλο κακό
κι όμως εγώ είχα απλά κάτι μικρό να σου πω
πως δεν αλλάζει πια η μέρα με σένα μακριά
μη μου φύγεις πια
Πάλι η ίδια ειρωνεία για τα όπλα τιμή
κι όμως τα έχω καταθέσει
στης καρδιάς σου τα μη
Σαν μολυβένιο στρατιωτάκι
πέφτω μεσ’τη φωτιά
Μη μου φύγεις πια
Είναι καιρός που περιμένω να περάσει ο καιρός
να γίνουμε ποτάμι οι δυο μας
και αέρας ζεστός
Που ό,τι βρίσκει το αλλάζει, το ανεβάζει ψηλά
Μη μου φύγεις πια, μη μου φύγεις πια
Είναι καιρός που περιμένω να περάσει ο καιρός
Με προκαλείς σαν να’μαι τύχη
με τα μάτια κλειστά
Μα εγώ σε ξέρω και τα λάθη σου τα βλέπω σωστά
Δε μ’ακουμπάνε αυτά τα λόγια
που’ναι τώρα σβηστά
Μη μου φύγεις πια
Και πάλι βγάζεις ιστορίες
και τον δράκο κρατάς
Να κυνηγάει τους κακούς μα να χτυπάει εμάς
κι εγώ κοντά σου να ελπίζω να κρατάω γερά
Μη μου φύγεις πια