Τι άλλο θέλεις, θέλεις
που με παίρνεις, παίρνεις και το κλείνεις ξαφνικά
Τι άλλο θέλεις, θέλεις
τι να κάνω, κάνω, που σε χάνω τελικά.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις.
Οι μέρες τρέχουν, φεύγουν, πίσω δε γυρνάνε
οι σκέψεις βασανίζουν το μυαλό χωρίς να μας ρωτάνε.
Κάτι μέσα μου έντονα αναστενάζει
ότι χρειάζεσαι, χρειάζομαι, μη σε τρομάζει.
Μίλα μόνο για το πόσο με θέλεις
και πως στα όνειρα που χάραξα θα συμμετέχεις.
Γίνε λοιπόν τώρα εσύ η επανάσταση
σε μια τόσο ιδιόρρυθμη παράσταση.
Και όταν μοναξιά θα φυσήξει,
εγώ θα είμαι η ασπίδα σου
κράτα με αγκαλιά να διώξω εγώ την καταιγίδα σου.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις
που με παίρνεις, παίρνεις και το κλείνεις ξαφνικά.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις
τι να κάνω, κάνω, που σε χάνω τελικά.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις.
Τι άλλο απομένει, τι άλλο να κάνω
που με παίρνεις.
Άσε με να οδηγώ, δεν έχω μάθει να χάνω
τι άλλο θέλεις,
Τι άλλο απομένει, τι άλλο να κάνω
Που μου κλέβεις την καρδιά.
Τι άλλο θέλεις.
Έχεις αυτό, έχεις εκείνο,
δεν βγάζω άκρη, λες και βλέπω Ταραντίνο.
Όσα κι αν δίνω ποτέ δεν είναι αρκετά
είναι της μοίρας μας παιχνίδια και όλα δανεικά.
Ιδανικά, πες μου λοιπόν πως μπορούμε,
εμείς σ αυτόν τον έρωτα μόνοι μας να αφεθούμε.
Άσε τα εύκολα σ’ αυτούς που δεν αντέχουν,
και για αποθέματα ψέματα μόνο έχουν.
Και όταν μοναξιά θα φυσήξει,
εγώ θα είμαι η ασπίδα σου
κράτα με αγκαλιά να διώξω εγώ την καταιγίδα σου.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις
που με παίρνεις, παίρνεις και το κλείνεις ξαφνικά.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις
τι να κάνω, κάνω, που σε χάνω τελικά.
Τι άλλο θέλεις, θέλεις.
Τι άλλο απομένει, τι άλλο να κάνω
που με παίρνεις.
Άσε με να οδηγώ, δεν έχω μάθει να χάνω
τι άλλο θέλεις,
Τι άλλο απομένει, τι άλλο να κάνω
Που μου κλέβεις την καρδιά.
Τι άλλο θέλεις.