Στα χαμηλωμένα φώτα και στης νύχτας τη σιωπή
νιώθω πάλι τη μορφή σου να μ’ ακολουθεί.
Ένας χρόνος έχει κλείσει που δεν είμαστε μαζί
και για τη δική μου θλίψη φταις μονάχα εσύ.
Πίνω μόνη απόψε και στη ζάλη
όνειρα καινούργια φτιάχνω πάλι
κι αν ραγίζει ακόμα η καρδιά μου
άιντε στην υγειά μου.
Πίνω μόνη απόψε και στη ζάλη
όνειρα καινούρια φτιάχνω πάλι
δε φοβάμαι πια τη μοναξιά μου
κι άιντε στην υγειά μου.
Μη σκεφτείς πως περιμένω να γυρίσεις τώρα πια
κάποιες σπίθες έχουν μείνει από τη φωτιά.
Ένα δάκρυ μόνο αφήνω - της ψυχής μου αγιασμό
στην επέτειο που κλείνω απ’ το χωρισμό.