Κάποτε στα μάτια με κοιτούσες,
εσύ μ’ αγαπούσες πιο παλιά,
έπαιζες, γελούσες, με φιλούσες
μπαίναμε κι οι δυο σε μια φωτιά.
Έλεγες, η αγάπη μας θα ζήσει,
πάντοτε θα είμαστε μαζί,
δεν μπορεί κανείς να μας χωρίσει,
ο ένας για τον άλλονε θα ζει.
Τώρα σε γυρεύω μα δε σ’ έχω,
τώρα μ’ αναμνήσεις μόνο ζω,
γύρνα γιατί άλλο δεν αντέχω,
γύρνα, μοναχή μου θα χαθώ.
Κάποτε με φώναζες αγάπη,
τώρα πια υπάρχει ερημιά,
στου μυαλού την τρέλα δίνω μάχη,
αντιμέτωπη στη μοναξιά.
Έλεγες, η αγάπη μας θα ζήσει,
πάντοτε θα είμαστε μαζί,
δεν μπορεί κανείς να μας χωρίσει,
ο ένας για τον άλλονε θα ζει.
Τώρα σε γυρεύω μα δε σ’ έχω,
τώρα μ’ αναμνήσεις μόνο ζω,
γύρνα γιατί άλλο δεν αντέχω,
γύρνα, μοναχή μου θα χαθώ.