Πήρε και χάραξε πρωί κι εσύ στην πόρτα,
μια τελευταία σου ματιά, σβήνεις τα φώτα,
κι εγώ μ’ ένα πικρό καφέ δε σου μιλάω
και δε σου δείχνω μια στιγμή πόσο πονάω.
Πού θα πας, πού θα πας χωρίς εμένα;
όπου βγεις θα τα βρεις όλα ξένα,
πού θα πας, πού θα πας χωρίς εμένα;
θα καείς όταν θα βρεις μόνο ψέμα.
Τα βήματά σου ακούω βαριά `πάνω στο δρόμο,
πού βγαίνεις μόνη και πού πας και σε ποιο κόσμο;
μόνο η αγάπη μου μπορεί να σε κρατήσει
να μην αφήσει τη ζωή να σε τσακίσει.
Πού θα πας, πού θα πας χωρίς εμένα;
όπου βγεις θα τα βρεις όλα ξένα,
πού θα πας, πού θα πας χωρίς εμένα;
θα καείς όταν θα βρεις μόνο ψέμα.