Για σένανε μπορώ να βγω να ζητιανέψω,
κάθε ντροπή ν’ αντέξω για σένανε μπορώ
Για σένανε μπορώ να βγω γυμνός στους δρόμους,
αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό
Για σένανε μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω,
το αίμα μου ν’ αφήσω να τρέξει σαν νερό
Για σένανε μπορώ πατρίδα να προδώσω,
Χριστέ ντρέπομαι τόσο και όμως το μπορώ
Για σένανε μπορώ φονιά να προσκυνήσω,
λεπρό να τον φιλήσω, για σένανε μπορώ
Για σένανε μπορώ στον άδη να κατέβω
και σέρνοντας ν’ ανέβω το πιο ψηλό βουνό
Για σένανε μπορώ στ’ απόσπασμα να πάω
και να χαμογελάω σαν να `τανε γιορτή,
ν’ αφήσω σαν νερό το αίμα μου να τρέξει,
χωρίς να πω μια λέξη, ούτε όχι, ούτε γιατί
Για σένανε μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω,
το αίμα μου ν’ αφήσω να τρέξει σαν νερό
Για σένανε μπορώ πατρίδα να προδώσω,
Χριστέ ντρέπομαι τόσο και όμως το μπορώ