Αγάλματα κινούμενα
σύμβολα μιας ζωής που απουσιάζει
μνημόσυνα του κόσμου των εμπόρων
τέχνη με τις σκιές
το μαύρο χρώμα γίνετ’ ουρανός
ο ποταμός που φεύγει απ’ την κοίτη
Έξω απ’ τα μέσα τα επώνυμα
σ’ ένα καινούργιο εντός, ανώνυμο,
με μια ουτοπία που τρελαίνει τους δασκάλους
η νύχτα παίζει με τα μυστικά της
ένστολοι τραβούν περίστροφα
η τράπεζα που καίγεται σας χαιρετά
Αγάλματα κινούμενα
δρόμοι της ηδονής αδιάβατοι
η μουσική της βίας δεν ορίζεται
Τέχνη με τις φωτιές
η λάμψη της αγάπης είν’ εδώ
ο κόσμος δεν κερδίζεται με προσευχές
Αυτό που λένε σεβασμό
είναι μια αντίστροφη δική τους ενοχή
μολότωφ ξαγρυπνούν στου ορίζοντα το χάος