Εγώ, με το Ε κεφαλαίο γελάω ή κλαίω
Εγώ, με το Γ σαν φίδι, ζωντανό κατσαβίδι
Εγώ με Ω σκοπό στο Σύνταγμα αναφανδόν
ταΐζω περιστεράκια
πετώντας κουλουράκια
ποτισμένα με αρσενικό
Εγώ, από γρίλιες κοιτάζω ατέλειωτα βράδια
Εγώ, μ’ ένα μάτι φανάρι σε παράνομα χάδια
Εγώ σε παλιό ντεσεβό
στο κάθισμα το μπροστινό
κάτω από μισοντυμένα ιδρωμένα ζευγάρια
σ’ ένα ντράιβ ιν που παίζει πορνό
Δεν ειμ’ εγώ ειν’ ο κρυμμένος μου εαυτός, ο μίστερ Χάιντ
που λέει αστεία τραγουδάκια κι όλο στυλ χοροπηδάει
Εγώ είμαι Δόκτορας, ο δόκτορ Τζέκιλ
και θα με βρεις κρυμμένο μες τα παρασκήνια
να παζαρεύω προθεσμίες με το χάρο για ένα μήνα
και να μοιράζουμε μαζί της συναυλίας τα σελίνια