Τώρα ας παύσει της κιθάρας
η γλυκόφωνη χορδή.
Στην καρδιά μου τη θλιμμένη
τη νεότητα ενθυμεί.
Τη νεότητα που απέρασε
έτσι ογλήγορα από μας
χωρίς καν να μας αφήσει
στοχασμό παρηγοριάς.
Μόνο μ’ άφησε η προδότρα
έναν άθλιο στοχασμό
που σφιχτά μου ζωγραφίζει
του θανάτου τον καιρό.
Να το μάτι που τον ήλιο
πολεμάει να ματαϊδεί
και το στόμα να βαστάξει
τη στερνή του αναπνοή.
This lyrics has been read 193 times.