Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
σκυφτός μερόνυχτα σε χάρτες και βιβλία
ήθελα μόνο τη σκιά σου ν’ αγκαλιάσω
στου κόσμου βγαίνω τα σενά περιπολία
Όλα τα σχέδια χρυσόψαρα στη γυάλα
και σύ τη μάσκα σου φοράς και τα στολίδια
τ’ άστρα μου στέλνουνε πανάρχαια σινιάλα
κι εγώ μιας χίμαιρας μαζεύω τα ξεφτίδια
Zωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω
ποιός το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω
δε δίνει ρεύμα ότι αγαπώ και δε με σώζει
τη λύση ψάχνω στο μπερντέ του Kαραγκιόζη
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
τρέχεις αδιάκοπα και τίποτα δεν τρέχει
μα συνεχίζω κι ας βρεθώ ξανά στον άσσο
κανείς δε χάνει μια ζωή που δεν την έχει
Bγαίνουν στην άγραν της TV τα συνεργεία
όλα είναι ζήτημα τιμής σ’ αυτόν τον κόσμο
τα όνειρά μου κατεβαίνουν σ’ απεργία
άσωτοι άγγελοι μου δείχνουνε το δρόμο