Όταν σταλάξει η κούραση
το όπιο της το γλυκύ,
βαθύς ο ύπνος έρχεται
και των ψυχών την αύρα γεύεται.
Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.
Όσοι κοιμούνται γίνονται
παιδιά και παραδίνονται.
Πάνω σε βλέφαρα κλειστά
του χρόνου ο άνεμος λυσσομανά.
Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.
Πριν μπεις για να ονειρευτείς,
πρέπει ν’ αφήσεις καταγής,
έξω απ’ του ύπνου το τέμενος,
τις αρετές σου ή το έρεβος.
Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου απόνερα.