Είχα μια Barbie όταν ήμουνα μικρή
Τι να ‘χει γίνει η μικρή μου η κουκλίτσα
Βρήκα το χέρι της στο σπίτι σου μπροστά,
αυτό που κάποτε κρατούσα αγκαλίτσα
Τόσο πολύ αντέχει ό,τι αγαπώ
Γλυκό μου αγόρι σαν και `σένα φύγαν όλοι
Ποτέ με τίποτα δεν ταίριαξα εγώ
Είμαι μονάχη σε αυτήν εδώ την πόλη
Ήρθε η μέρα όμως, όλα σιωπηλά
Αντί για ήλιο μια παράξενη σελήνη
Ούτε μια γάτα, μια ανάσα, μια ψυχή
Γύρω μου τρόμος, μια απόκοσμη γαλήνη
Τεράστια όντα με πλησίασαν κοντά
Άγνωστα πλάσματα με δείχτες μες τα μάτια
Είχαν ρολόγια για κεφάλια και κουμπιά
Δέσμες φωτός εισπνέαν φωτεινά κομμάτια
Φωνάζαν: Πιάστε την μη φύγει προσοχή
Η τελευταία αυτή είναι των ανθρώπων
Είναι μικρή και ζωντανή: Να την εκεί
Ο τελευταίος επιζών των άθλιων τόπων
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie
Σ’ ένα κουτί ψυγείου μ’ έκλεισαν καλά
κι άφησαν τρύπες ν’ αναπνέω σαστισμένη
Όλη η ζωή μου απ’ τα μάτια μου μπροστά
πέρασε τρέχοντας κι ας ήμουν ζαλισμένη
Απ’ αύριο άσπρα, μαύρα, κόκκινα και μπλε
και τον καφέ εγώ θα κόψω τον καημένο
αρκεί να γίνουν όλα όπως ήταν πριν
Αρκεί ένα όνειρο να είναι τρελαμένο
Στο εργαστήριο με μετέφεραν μετά
Καλώδια μου ‘βαλαν και ένα μαύρο μείγμα
Κάτι δεν πάει με αυτήν εδώ καλά
κρίμα είναι άχρηστο το τελευταίο δείγμα
Δεν αντιδράει απ’ τα άκρα του μυαλού
Δε βγαίνουν δάκρυα και πλέον δεν τρομάζει
και στο κομπιούτερ μας σκιές παντού σκορπά
Έχει κλειστεί στον εαυτό της και κοιτάζει
Σ’ ένα κουκλόσπιτο μ’ αφήσαν πλαστικό
Όλα ήταν ροζ ακόμη κι η μικρή πισίνα
Γλυκιά μου Barbie είπε ένα πλάσμα πιο μικρό
Θα ‘σαι το σούπερ μανεκέν σε ένα μήνα
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie
Μου άλλαζες χτένισμα και ρούχα τακτικά
Γυαλιά, αρώματα, καπέλα και γοβάκια
Κι όταν βαριόταν με πετούσε από ψηλά
Κι είχαν βελούδο οι οροφές και τα σκαλάκια
Πονούσαν τα όνειρα, γαμούσε η χλιδή
Καλλυντικά, κήπος με θέα, σπορ αμάξι
Ψεύτικοι κούκλοι μ’ επισκέπτονταν συχνά
Αν ό,τι ψάχνουμε είναι αυτό τότε εντάξει
Είμαι μια Barbie, τι γλυκός προορισμός
Θα παντρευτώ τον Κεν, θα είμαι μια κυρία
Θα ‘μαι μια τέλεια κουκλίτσα, βολική
Με τις ιδέες ας χαθεί κι η αηδία
Μα η καρδιά μου ένα βράδυ σταματά
Έτσι όπως έπαιζε μου βγάζει το κεφάλι
Τα δάκρυα έτρεξαν μαζί με ρίμελ μπλε
Κι έμεινα μόνη και κομματιασμένη πάλι
Τεμαχισμένη κάπου στην καρδιά σου ζω
Το προτιμάς αφού φοβάσαι ό,τι λάμπει
Μα εγώ σου χάρισα το πιο γλυκό μου ροζ
κι ένα τραγούδι να θυμάσαι αυτή τη Barbie
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie
Ποιος σκότωσε τη Barbie, ποιος σκότωσε τη Barbie