Κάθε λίγο και λιγάκι
βράδυ και πρωί
η καρδιά μου μαραζώνει
αχ, δίχως αφορμή.
Πάψε να με πληγώνεις
άδικα πάντα με τυραννείς
τον πόνο μου να γιάνεις
σ’ αυτόν τον κόσμο
μόνο εσύ μπορείς.
Εγώ αγάπη σου γυρεύω
κι όμως με πονάς,
είναι κρίμα κι αδικία
αχ, να με τυραννάς.
Πάψε να με πληγώνεις
άδικα πάντα με τυραννείς
τον πόνο μου να γιάνεις
σ’ αυτόν τον κόσμο
μόνο εσύ μπορείς.
Από σένα περιμένω
πόνο και στοργή,
είμαι ένας βασανισμένος
αχ, μες στην ζωή.
Πάψε να με πληγώνεις
άδικα πάντα με τυραννείς
τον πόνο μου να γιάνεις
σ’ αυτόν τον κόσμο
μόνο εσύ μπορείς.