Στίχοιμα - Τοίχος Lyrics

Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει πόλεις ανθρώπους μυαλά.
Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει το πίσω με το μπροστά.

Περπατάω κατά μήκος σους τοίχους,
πατάω σε ήχους πίσω μου έχω λύκους κι αγανακτώ κατοίκους,
ο τοίχος που χωρίζει τον κόσμο λέει αλήθεια,
φωνάζει βοήθεια μα εσείς ζείτε στα παραμύθια,
ο τοίχος είχε πει ο κόσμος είναι στα παπάρια του,
και το Αιγαίο ανήκει μοναχά στα ψάρια του,
ο τοίχος είπε ότι γαμιούνται όλα τα σύνορα,
πρώτα δουλειά μετά ψώνια και σπίτι γρήγορα,
ο τοίχος είπε αυτό που έπρεπε να `χε πει,
αν ο πλανήτης ήταν τράπεζα θα είχε σωθεί,
ο τοίχος βρήκε αυτό που λείπει σε μια γενιά,
είπε στ'αρχίδια μου τα φράγκα αγάπη θέλω μουνιά,
στον τοίχο που χωρίζει τον κόσμο γράφουν παιδιά,
γιατί τ'αυτιά σας έχουν τοίχους και οι τοίχοι αυτιά,
κι άμα πέφτεις σ'ένα κόσμο που πέφτει και λείπει ο πάτος,
τότε ο τοίχος λέει φάε σκατά κερνάει το κράτος.

Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει πόλεις ανθρώπους μυαλά.
Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει το πίσω με το μπροστά.

Το ντουβάρι δίνει γνώση η οθόνη απειλές,
ο τοίχος γράφει λευτεριά στους τηλεθεατές,
γιατί ο τοίχος μιλάει για μένα μιλάει για σένα,
ο τοίχος βλέπει ανθρώπους σβηστούς κουτιά αναμμένα,
λέει για τ'άγρια που τα σκοτώνουν ήμερα,
λέει για τ'αύρια που διώχνουνε τα σήμερα,
γράφτε τον τοίχο αυτό που θέλετε να πείτε,
γιατί μεταφερθήκαμε ψάχτε μας να μας βρείτε,
ο τοίχος γράφει δόξα τα λεφτά έχουμε θεό,
γράφει στράτευση στα ογδόντα σύνταξη στα δεκαοχτώ,
αυτός ο τοίχος που χωρίζει τον κόσμο τόσο καλά,
λέει πως τρομοκρατία είναι να ψάχνεις δουλειά,
ο τοίχος λέει αυτά που από φόβο εσείς δεν λέτε,
λέει δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν γαμιέται,
κι αφού ο τοίχος τους χωρίζει τον κόσμο σ'έμείς κι εσείς,
σε κόσμο για λίγους μαλάκα δεν χωράει κανείς.

Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει πόλεις ανθρώπους μυαλά.
Ο τοίχος έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά,
όσα δεν λέει το στόμα φίλε τα λέει η μπογιά,
αυτόν τον τοίχο κάποιος είπε πως το βάφαν παιδιά,
αυτός ο τοίχος χωρίζει το πίσω με το μπροστά.


Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 184.
Τα χέρια μου μυρίζουν.
Ψάχνουμε στις παλιές χωματερές.
Τσίγκους και κουτιά από κονσέρβα.
Οι μηχανές δίνουν παραπάνω φαγητό αν τους πας λαμαρίνα.
Η Αθήνα που ξέραμε άδειασε.
Οι μισοί πεθάνανε και οι άλλοι φύγανε.
Υστερόγραφο: οι μηχανές επιτίθενται στα γυναικόπαιδα, τους παίρνουν μαλλιά και νύχια.
This lyrics has been read 366 times.