Κόσμε παράλογε τι ζητάς;
Όλο μουρμούρα είσαι και μου τη σπας
Η λογική σου ψοφίμι μυρίζει
στη μύτη μου`ρχεται και με ζαλίζει
Κρίνεις και κρίνεσαι μα δε ρωτάς
και τα αισθήματα παραπετάς
Για το καλύτερο ψάχνεις να βρεις
μα βρίσκεις τρόπους καταστροφής
Άσπρα λουλούδια στους δρόμους πετάς
στις πλατείες, στα πάρκα κι ύστερα τα πατάς
Πορείες στους δρόμους, κρύβεσαι σε στενά
και το βράδυ στο σπίτι όλα καλά
Ρίχνεις τουs νέους μέσα στα ναρκωτικά
και μετά συναυλίες που τα έσοδα
κοσμικές δεξιώσεις, τουαλέτες και τζιν
κολασμένες κυράτσες με πολύ λουκ και στυλ
Κόσμε παράλογε τι ζητάς;
Όλο μουρμούρα είσαι και μου τη σπας
Η λογική σου ψοφίμι μυρίζει
στη μύτη μου`ρχεται και με ζαλίζει