Και να φτάσαμε εδώ να κυλάει το νερό στα μάτια μας πλάι
κι εγώ που να φανταστώ πως ένα γιατί θα με κυνηγάει
στη θάλασσα ένα πρωί και σ ένα γκρεμό ένα μεσημέρι
με ρώτησες τι είναι η ζωή και απάντησα είναι καλοκαίρι
Και συ με πίστεψες αφού μείναμε εδώ στη καμμένη αθήνα
να κυνηγάμε τον ουρανό και ο χρόνος εμάς για τα μέρη εκείνα
που κάποτε είχαμε πει πως θα πάμε εκεί ό,τι κι αν γίνει
εκεί με μια αναπνοή θα έπεφτε φως σε ό,τι μας κλείνει
για αυτό μη με ρωτάς γιατί κάποια πουλιά δε πετάξαν ποτέ
δεν έχω απάντηση πια μόνο αυτό το τραγούδι που σου έγραψα χθες
Για αυτό μη με ρωτάς γιατί κάποια πουλιά δε πετάξαν ποτέ
όταν με ρώτησες αν έχω φτερά σου απάντησα ναι.