Να 'χα πέτρινη καρδιά, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
θα 'χε λιώσει απ’ τη φωτιά, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
που 'χω μέσ’ στα στήθια μου κι έχει γίνει πυρκαγιά,
για τα μάτια της τα δυο που με κόβουν σαν σπαθιά.
Πίνω θάνατο αργό, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
και δεν ξέρω πού θα βγω, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
το 'χω ρίξει στο πιοτό μήπως βρω τη γιατρειά,
με έκανε ν’ απελπιστώ που δε θέλει παντρειά.
Να 'χα πέτρινη καρδιά, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
θα 'χε λιώσει απ’ τη φωτιά, άι, άι, μάνα’ μ, άι,
που 'χω μέσ’ στα στήθια μου κι έχει γίνει πυρκαγιά,
για τα μάτια της τα δυο που με κόβουν σαν σπαθιά.