Σαν του βοριά το παράπονο
κλαίει η ψυχή μου το δειλινό,
όταν στη σκέψη μου
ξαναγυρίζεις.
Μοίρα μου κι αγάπη μου
θάλασσα το δάκρυ μου,
η καρδιά μου βάρκα
μες στο κύμα του καημού.
Μοίρα μου κι αγάπη μου
τα μεγάλα λάθη μου
φέρανε την ώρα
του πικρού μας χωρισμού.
Σαν χειμωνιάτικο ουρανό
μες στο θλιμμένο εσπερινό,
τα βουρκωμένα μου μάτια
θυμάμαι.
Μοίρα μου κι αγάπη μου
θάλασσα το δάκρυ μου,
η καρδιά μου βάρκα
μες στο κύμα του καημού.
Μοίρα μου κι αγάπη μου
τα μεγάλα λάθη μου
φέρανε την ώρα
του πικρού μας χωρισμού.