Σ’ αποχαιρέτισα και ξάπλωσα στο χώμα
μα η ψυχή μου ονειρεύεται ακόμα
ο χωρισμός έχει κι αυτός ωραίο χρώμα
κοίτα τη χαραυγή
ο χρόνος πέφτει σα δροσιά πάνω στο δέρμα
κι εξαργυρώνεται του έρωτα το κέρμα
θα ξανά αρχίσει η ζωή μετά το τέρμα
κοίτα τη χαραυγή
από τη στάχτη ανάβω φωτιά
γίνομαι σπίθα μεσ’ τον νοτιά
η νύχτα ανοίγει ξανά τα φτερά
κοίτα τη χαραυγή
θα ξεχαστεί με τον καιρό και το αντίο
θα ταξιδέψει η καρδιά σε άλλο πλοίο
έχει τελειώσει το ωραίο μας βιβλίο
κοίτα τη χαραυγή