Ααααχ
Αναθεμά σε φυλακή
πόσα λεβέντικα κορμιά σαπίζεις
Σεις οι ανύπαντροι το νου σας
να μην παντρευτείτε άμυαλες γυναίκες,
γιατί θα καταντήσετε στα χάλια τα δικά μου
και σεις μυαλωμένες γυναίκες ακούτε
που καταντούν τα πράματα οι άμυαλες.
Μες τη φυλακή κλεισμένος
είμαι τώρα ο καημένος
γιατί παντρεύτηκα μια χήρα
χουβαρντού την κακομοίρα
Ότι είχε τούτα κείνα
τα `χε βάλει εις την φτήνια
Αχ τι τύχη που την είχα
την κακούργα που την βρήκα
Βρε γυναίκα το θεό σου
δε θ’ αλλάξεις το μυαλό σου
άντρα μ’ η ζωή `ναι λίγη
στεναχώριες δεν αξίζει
Ύστερ’ από λίγα χρόνια
θα μας φάει το μαύρο χώμα
και την πιάνω και αρχίζω
και καλά την συγυρίζω
και την έστειλα κι επήγε
κει που δεν ξαναγυρίζει