Είμαι ένα απλό παιδί, δεν ξέρω φόβος τι θα πεί
περήφανη καταγωγή των λαϊκών στρωμάτων...
Με οδηγό μου τη ψυχή παίρνω τον δρόμο κι όπου βγει,
ένας τρελός με λογική στη χώρα των θαυμάτων...
Έτσι μεγάλωσα εγώ,
βλέπω τον κόσμο τον τρελό
και μέσα μου γελάω...
Μόνος στα πόδια μου πατώ,
στόχος μου όσα δεν μπορώ
και όσα αγαπάω...
Έτσι μεγάλωσα εγώ
και να αλλάξω δεν μπορώ
ποντάρω στις αξίες...
Παίζω και άμυνα και φορ
με έρωτες δώδεκα μποφόρ
γιατί έχω αδυναμίες...
Έτσι μεγάλωσα εγώ
καρδιά με ευαισθησίες...
Είμαι περίεργο παιδί και μες τη νύχτα μια ζωή
ψάχνω αγάπη και στοργή να βρω μες τα σκοτάδια...
Κάθε ξημέρωμα πληγές μετράω από μαχαιριές
κι έχω παράσημα πολλά από καρδιάς σημάδια...