Συχνά επισκέπτομαι ονόματα
κι απομονωμένους ουρανούς,
τον εχθρό μου εαυτό
και τον εμφύλιο πόνο των νερών.
Ακόμα μπερδεύω τα πάθη τα σεπτά των κοριτσιών
με τους ανέμους των αρωμάτων τους.
Βάζω χρώματα μου βγαίνουν πρόσωπα,
αλλάζω τα μάτια μου ακούω τραγούδια,
χώρια το γέλιο μου το αγέννητο επί αιώνες.