Το τραπέζι ετοιμάζω
τα καλά μου τώρα βάζω
στον καθρέφτη μου κοιτάζω
που χτυπάς κι αναστενάζω, ναι.
Λαχταρώ να `ρθω κοντά σου
να μπω μέσα στην καρδιά σου
όμως πάλι με τρομάζεις
το ρολόι όταν κοιτάζεις, ναι.
Πρέπει να το πάρω απόφαση
ότι έψαχνες μια πρόφαση
και σε λίγο όλα για μας θα είναι ξένα.
Πρέπει να το πάρω απόφαση
εσύ έψαχνες για πρόφαση
και σε λίγο περασμένα ξεχασμένα.
Το κορμί σου να αγγίξω
τα δυο χείλη να φιλήσω
μα εσύ πια δεν μ’ αγκαλιάζεις
κι αδιάφορα κοιτάζεις, ναι.
Το τηλέφωνο σωπαίνει
η μορφή σου ξεμακραίνει
και δεν ξέρω τι να κάνω
είμαι σίγουρη σε χάνω, ναι.
Πρέπει να το πάρω απόφαση
ότι έψαχνες μια πρόφαση
και σε λίγο όλα για μας θα είναι ξένα.
Πρέπει να το πάρω απόφαση
εσύ έψαχνες για πρόφαση
και σε λίγο περασμένα ξεχασμένα.