Nakarat
Yalanlar bir bir vururken
Ben dizlerimin üzerine düşmemek için zor durdum
Dua ettim ve güç buldum
Şimdiyse gözlerimin önünden
Geçiyor eski anılarım
Ben ellerimde yırtık bi fotoğraf
Ve otururdum kayalığa sahil boyu uzanan
Hüzün de yandaşımdı hiç beni bırakmayan
Tek sağdık dostum oldu en zor anda ağlatan
Hep gafletimde saldırdı anılar
Kendime gelince bıçak olup battı acılar
Ben pes etmedikçe daha da azgın oldu gururlar
Geri adım attıran tek oldu kahpe yalanlar
Kendimi boğuyorum cevapsız kalan sorular yüzünden
Kafam öylesine karışıkki boş bi labirent gibi çıkamıyorum içinden
Yalnızım rüya bitti galiba
Halsizim dokunamıyorum eski anılara