(x2)
Bu paradoks; ne seninle, ne sensiz, kafam hoş
Dünya beni sürükleyen anafor
Koşmaktan yorulduğum bi' maraton
Paradoks
İstersen kendinden taraf ol, istersen bi' defa bana sor
İnan ki ciddiyim şaka yok, istersen inanma hava hoş
İçinden çıkamam paradoks, bir likör, bir viski, anason
Bu gece de olmalı kafa zom, sana bi' başlangıç, bana son
Yol uzun, tabii ki karışık konumuz, bu kaotik maraton koşusu
Sevemem seni ben koşulsuz, bi' dolu büyürken sorunum
Bir merakım kalmadı… Bayağıdır anladım yok
Hayatın anlamı yok, zamanın kavramı yok
Koşmaktan yoruldum isterim mola, gitgide çalıyor dizlerim mora
Gerçekten diyemem hislerim' ona, adıma tutarsız kisvesi konar
Kalması zor ama gitmesi kolay, tutarım nefesi bitmesin o an
Bi' sevgi belki de şiddeti boğar, bi' köpek ölürken bi' kedi doğar
Zaman akar, çalmaz dile bal
Bilirsin oyunda hile var ve herkes istiyo' şifre bak
İstersen dene sen bin defa, ortasındayız bu dilemma
İster yüksel, ister dibe dal, yeter ki edelim bi' veda; gelince zile bas
(x2)
Bu paradoks; ne seninle ne sensiz, kafam hoş
Dünya beni sürükleyen anafor
Koşmaktan yorulduğum bi' maraton
Paradoks
Bu paradoks, bu paranoya; yaramı kana, güneşimi kara boya
Sandalım her sefer alabora, ruhumu kustum lavaboya
Bu seferlik gerekiyo' bana mola, kapılamam artık bu anafora
Tutuşsun kalpleri saman olan, acımasız davransın zaman ona
(Söyle) Vaktim var mı? Bilmem, masadan takvim' kaldır
Merhamet dostum değil; ona verdim kendimi, kapris yaptı
Sevmiyorum seni, lütfen kalma benle, kalk git artık
Ama bur'daysan sesini duymalıyım, kalmalı yerinde akli sağlığım
Aldığım nefesim bile bi' paradoks
Yürümeye çalıştığım yerler zemin değil yakamoz
Her adım batıyo' sulara, geçmiyo' bana koz
Ben yaptıkça yıkıyo'-kırıyo' bu nasıl marangoz?
Ortasındayız bilinmezlerin, buna ben dahil, buna sen dahil
Hepimiz olduk ya hercai
Gün gelir de bi' bedel öder her cani (her cahil)
İki dize şiire dönüşür her şair
(x2)
Bu paradoks; ne seninle ne sensiz, kafam hoş
Dünya beni sürükleyen anafor
Koşmaktan yorulduğum bi' maraton
(Bu Server Uraz)