Islak kaldırımda kalmışım
Başımı kaldırdığım yerde kendi başıma kalmışlığım,
Yanlışlığı var hayatın, benimse yanmışlığım,
Kimden ötürü böyle, pencereden bakmışlığım,
Kafamın içi mahşer, duyduklarım neşter,
Ölüm rüzgar gibi bende, kışım tez gel
Yaşanmışlık bırakmadı, yaşadığım sizler,
Geçmişimse gerilceğimi gerilerden izler
Hey, sizler, yalan torbasında nefessiz kalmışsınız
Günah, pençesinde çaresiz, ben sizden uzak ölüm
Türküsünü söyler, kendi kendinizi yiyip, bitirin be birader.
Minare birgün benide okur semtin birinde,
Nerde ölsem öleyim, kaldırırlar evimden
Bende ıslak ıslak bakan gözlerin önünde
Cayır cayır yanar beden, cehennem eşliğinde
Deştiğinde yaramı insan şeytan eştiğinde
Bende güzel konuşurum, hep içtiğimde
Her gün farklı gelir bu yollar geçtiğimde
Düşe kalka geçti ha güzel gençliğim be
Saçkın halde kapına bırakmışsam bir gül
Hatrı sayılı kaldı sanki söyleyeceğin bir gül
Beynim iflas bayrağını çektiğinde sen gül
Elbet dicek o günler, yaşadığım bu son gün
Gün bugün, insan etlerinden ayrılırken tırnak etten ayrılmazmış geç bunu
Yalnız yaşayıp ölmek yada yalanlarla, epey insan yanında yaşamaksa seç bunu
Dolar kaç kuru, dostun değeri kaç kuruş ?
Dostluktan haberi yoksa kaç kurtul gözü aç kurtun İtten kurttan aş buldu kime baktı yoksa kendi yarını hem muşkuru.
Susmasın ha her gün yalvardığım sesler
Mutsuzluğum moralimi tıka basa besler
Hayat sınav dertlerim, önümde testler
Dost pembe değil bana bende değil yesler
Keşke dediğim sabaha yine uyandım
Hayal kurmak beleş fakat bende usandım
Hayata kuşandım güzel konuşandım
Duygularım düşüncemle çekişmeli boşandı.
Kapımı kim kapattı belki derler abarttın
Öyle nankör dostlar edindim ki yüreği parça pinçik ettiler ve sapıttım
Şimdi olmayan bu olanlara, bir sigara yaktım.