Λες, ξαναλές, ότι φτάσαμε στο τέρμα της σκηνής
μη χαθείς, πάντα ο φόβος θα χορεύει νικητής
σ’ ένα παιχνίδι που αφήνουμε μισό
ζήσε το ταξίδι μας και μη σε νοιάζει που θα βγει αυτό
Με τα μάτια της καρδιάς
η σιωπή μου σου μιλάει
μια χάρη σου ζητάει
ποτέ μην σταματάς
Μην ξεχνάς να μου γελάς
και αν στα σύννεφα μπλεχτείς
κάπου μέσα εκεί θα βρεις
την άκρη της κλωστής
Λες, τι μου λες, πως δεν έπρεπε να φύγουμε μαζί
μια στιγμή, σου θυμίζω πως το πρότεινες εσύ
κι εγώ μαγνήτης, να πηγαίνει όπου πας
κόλαση, παράδεισος, απλή υπόθεση για μας εδώ
Ποτέ μου δε σου είπα φεύγω
αντίθετα πως εσύ
στα δύσκολα για δυο θα αντέχω
και θα παλεύω για μια ζωή
Με τα μάτια της καρδιάς
η σιωπή μου σου μιλάει
μια χάρη σου ζητάει
ποτέ μην σταματάς
Μην ξεχνάς να μου γελάς
και αν στα σύννεφα μπλεχτείς
κάπου μέσα εκεί θα βρεις
την άκρη της κλωστής