paslanmış bileklerim
hastalık gibi herdakika dileklerim
bi satıra sen ekledim kapattım kepenkleri
kanayan 3 beş kağıtsa onuda sil ek beni
direk yedik tokat hayyattan kaybettim bibakıma
utan ulan ölünce nasıl bakıcan suratıma
aptalım ben aptal heyy inanınca gözyaşına
göz aşınan yaraydı vah eder durur başıma
savaşımı başlattım ipimi çek kürek getir
toprağımı at üstüme sonrasında gülen sesin
küsen resimler unutmaz hatırlanır bi perdesin
hatıraya gerek kalmazdı gidenler gelseydi
ders eksik bilindiği gibi tam tersi yaşanır
başımı kaşırım saniyesi yaşımı anlatır
naşımı kaldırdılar ölmedim ben burdayım
ölmedim lan burdayım kaçırdınız kıl payı.