Bizim tek ortak noktamız
Yeah
normal olmamamız
yaptığım hataydı tamam sırtını dön ve kız
bay doğru gibi gözüksende senin neyin farksız
verilen uyaklı sözler unutulur şartsız
yirmilerindeyim hayat benim için dertsiz ve tasasız
umarsızca sen içine kapandıkça
berk sırtını yaslayacağın duvar konuş bana açıkça
açıkla katla dertleri etrafa bakma
koy yan cebine gitsin bebek unut orda
aldığım en doğru kararsın her yanlış adımımda
gün gelir anlarlar bizi gülüm bu elma tattıkça var
kalbimi kırma kal
değil bu pek masal
bahçemiz gizemli burada mübah her şey yasal
sen çamurdaki pırlanta biçilememiş değerin
avcumun içindesin sen istediğim yerdesin
bırakma kikinleri dinsin içine sinsin
anlayamazlar henüz bizi çünkü hepsi sinsi
Bazen gerçekle düş örtüşmez Bazen doğru yanlış nedir bilinmez sensiz yapamam onu bilirim bu değişmez imkansız hayallerim gerçekleşemez
Şimdi benim ol ki inan bu değil zor ki
mıknatıs gibi çeken tenim kokum aşkım belki
ben daha iyisi canım kişi daha daha iyisi
bu iki bünye bütünüyle uyum içinde sanki
hiç kimseden özür dilemeye yoktu niyetim
kaybedilirse bir çok kişi olsun bu aşkın diyeti
tamam belki biraz yeni sende gördüm kendimi
kendimde gördüm seni anne yapacak cesareti
istersen kalkıp göçeriz uzaklara kalsın kuşlar ardımızda
hissetmek için ol yanımda
ne gidebilirsin ne kalabilirsin
benim değilsin henüz ama olabilirsin
sen karşımda tek benim
karşıdan yanıma geçmeni beklerken
yardım alacağın mahkeme aklımda vazgeçmeyecek kadar umrumda
yaktığım etikler kadar umrumda
kabul etmeyenin adı yazar şimdi suda yada kumda