Özgür olmak için büyümek istedim çocukken
Anlamadan geçti zaman, gözümde yıllar büyürken
Bu halim ürkütücü, çatlak aynalarda yüzüm çürürken
Hayat filizleniyor içimde, kendi filizim ölürken
Açılır dilim ardına dek, kadim bir dostla sohbet ederken
Konuşmak istemem bir âdem yüzüme kükrerken
Duygularım benden, bense sandığından hassas
Kolera'nın nazından ne olur, o iken en çok çeken naz
Derken vurdumduymaz olmayı öğretti hayat bana
Birden ne isteğim olabilir ki senden yahut sizden
Kalın olamaz hiç bir ense kendi işini gören kurdun ensesinde
Rengin oldu bizden
Benden birçok ihtimali çaldı hayat, e gülerken
Hızlandım ağlamadım arabadan yere düşerken
Hale bak kim derdi ki ben bir gün böyle güçlenicem
Ben mekânsız hisleri, zamansız yaşayan mahlûk
Bebekten mezara kulluk, çıktığımız bu zorunlu yolculukta sabır mühim yolluk
İster inan, ister inanma, yok kalıcılık, var yolculuk
Kalbinin tozunu al ki gözün doğru görsün
Sana gerçeklerimi savuruyorum, bak bir pirana dolu akvaryum
Reddeden şiirlerimin adını rap koydum,
On yaşında kalben neysem, otuz beşte oyum
Kalan son siyah gül Yunus, kaşı kara, gözü kara, hisleri kara
Kirpiklerim sürmelerin komşusu, merakla beklerim nedir yarının senaryosu
Sago koca ayılarla oyun oynayan bir somon balığı, bir candan
İster pençen olsun, ister kancan, yüzüne ani patlayacak ölüm tabancan
Çocuk büyüyecek ve olacak adam, kanı deli can
O zaman rüzgâr farklı esecek, hazırlan
Daha fazla hassaslaşıp, narinleşeceksin kırılgan
Olgun meyve görünürmüş dalından, öylece bildik
Rüzgâr suçsuz, yaprak alıngan