Φυσάει καταπέλαγα, χρυσό μου ταίρι, σ’ έλεγα
και κατά το περιγιάλι, ποιος σου πήρε το κεφάλι;
Ματάκια μου, μη χάνεσαι και μη μεγαλοπιάνεσαι,
κάλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι.
Τη μάνα σου αποκοίμησε κι η αγάπη μ’ αποθύμησε,
βγάνουν οι στεριές αέρα, έβγα πες μου καλησπέρα.
Μοσχοβολά η πάστρα σου και λουλουδίζει η γλάστρα σου,
έβγα που σε περιμένει μια καρδούλα πονεμένη.
This lyrics has been read 301 times.