Νύχτα κλεμμένη απ’ το χτες
κι η ανάσα μου στα χείλια σου απλώνει
δίδυμους πόθους και καημούς
και ραγισμένους στεναγμούς
κι η δίψα σου στα χείλια μου στεγνώνει.
Ένοχη νύχτα, μας κρατάς
στο μαγικό σου χάδι.
Ας μην ξημέρωνε ποτέ
το ένοχό μας βράδυ.
Νύχτα κλεμμένη απ’ το χτες,
στη γλάστρα μεθυσμένο το γεράνι,
μέσα στα δίχτυα τ’ αρμυρά
στριφογυρίζει, σπαρταρά
ο έρωτας της νύχτας πυροφάνι.
Ένοχη νύχτα, μας κρατάς
στο μαγικό σου χάδι.
Ας μην ξημέρωνε ποτέ
το ένοχό μας βράδυ.