Ας πούμε πως καθώς
προσμένουμε μιαν αυγή,
δε θα ’ναι γκρίζα η πρώτη
αχτίδα που θα βγει.
Και θά ’ρθει να γελάσει
πλάι στο παραθύρι,
καθώς θα πιούμε το στερνό πικρό ποτήρι.
Το πικρό ποτήρι.
Δε θα ’ναι γκρίζα
η μέρα του μεγάλου ταξιδιού
για πολιτείες άλλες,
για άλλα μέρη.
Την ώρα αυτή
το γέλιο του παιδιού
δε θα ’ναι γκρίζο
μες στο μεσημέρι.
This lyrics has been read 287 times.