Θ’ ανεβώ στον ουρανό να ρωτήξω το Θεό
πού `σαι τση μηλίτσας μήλο α που θάμπωσες τον ήλιο
πού `σαι πετροπερδικά μου που πετάς στα όνειρά μου
Μαυρομάτα και ξανθή μου λεμονίτσα φουντωτή μου
χρόνους ψάχνω και ζαμάνια στ’ ουρανού τα μεϊντάνια
χρόνους ψάχνω, δε σε βρίσκω χρυσασκάλιστό μου ρίσκο
Είπε μου ο Θεός στ’ αυτί μου κι έκαψέ την, την ψυχή μου
πως στο θρόνο του σε θέλει να σε προσκυνούν αγγέλοι
πού `σαι πετροπερδικά μου που πετάς στα όνειρά μου