Πόλυς Κερμανίδης - Με δάκρυα πότισα τη γη Lyrics

Καταδικασμένος μες στην κοινωνία
και κατατρεγμένος στον ντουνιά
βάσανα, φαρμάκια, πίκρες κι αγωνία
από μιας γυναίκας απονιά.

Απ’ της γυναίκας την οργή
με δάκρυα πότισα τη γη.

Ήταν στη ζωή μου η καταστροφή μου
κι όμως πάλι ψάχνω να τη βρω
κι αν γυρίσει πίσω θα τη συγχωρήσω
για να τη μισήσω δεν μπορώ.

Απ’ της γυναίκας την οργή
με δάκρυα πότισα τη γη.