Ζούσα μες στην πλάνη μου
μες στην παραζάλη μου
ζούσα στου έρωτά σου τα δεσμά
μόνο εσένα έβλεπα
και για σένα πέθαινα
γίναν όλα τόσο ξαφνικά
γίναν όλα τόσο ξαφνικά
Βιάστηκες ν’ ανοίξεις του σπιτιού την πόρτα
κι όσο κι αν πονάω δε γυρνάς
βιάστηκες ν’ αλλάξεις της ζωής το δρόμο
κι έκλεισες την πόρτα της καρδιάς
Βιάστηκες να φύγεις πριν να ξημερώσει
σ’ ένα ψέμα διάλεξες να πας
ποια θα `ρθει εμένα τώρα να με σώσει
που έκλεισες την πόρτα της καρδιάς
Δεν υπάρχει τίποτα
γίναν όλα ύποπτα
έφυγες μια νύχτα βιαστικά
όλοι οι δρόμοι κλείσανε
και τ’ αστέρια σβήσανε
στ’ όνειρό μου δεν υπάρχεις πια
στη ζωή μου δεν υπάρχεις πια
Βιάστηκες ν’ ανοίξεις του σπιτιού την πόρτα
βιάστηκες ν’ αλλάξεις της ζωής το δρόμο