Αν μαζέψεις του κόσμου τις νύχτες
η καρδιά μου θα είναι πιο μαύρη
κι όσο ζω θα την πνίγουν οι πίκρες
και στιγμή ησυχία δεν θα ‘χει.
Από τότε που έφυγες
η ζωή δεν κυλά
και με πνίγουν οι σκέψεις μου
σαν ποτάμια θολά.
Από τότε που έφυγες
σ’ αγαπώ πιο πολύ,
γύρνα πίσω και δώσε μου
της ζωής το φιλί.
Αν μαζέψεις του κόσμου τα χιόνια
τότε μόνο πως νιώθω θα νιώσεις
όταν μ’ άφησες δίχως συμπόνια
την καρδιά σου σε άλλον να δώσεις.
Από τότε που έφυγες
η ζωή δεν κυλά
και με πνίγουν οι σκέψεις μου
σαν ποτάμια θολά.
Από τότε που έφυγες
σ’ αγαπώ πιο πολύ,
γύρνα πίσω και δώσε μου
της ζωής το φιλί.