Θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δε θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε άγνωστα πολύχρωμα πουλιά
η νέα βαρβαρότητα φοράει μανικετόκουμπα
χρυσάφι αγορασμένο απ’ τη Λειψία
κουμπώνει το σακάκι της
και μπρος στο καθρεφτάκι της
προβάρει την καινούργια πανοπλία
η νέα βαρβαρότητα από την αρχαιότητα
παλιά γαλέρα με καινούργιους σκλάβους
γυρίζει τη σελίδα αλλάζει πια ενότητα
χορεύει και κυκλοφορεί με μπράβους
θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δε θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε άγνωστα πολύχρωμα πουλιά
η νέα βαρβαρότητα ελέγχει την ποιότητα
μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα τώρα
και τρίβοντας τα χέρια της γυαλίζει τα αστέρια της
κατέφθασαν οι μάγοι με τα δώρα
η νέα βαρβαρότητα με αβάσταχτη ελαφρότητα
ακούμπησε στο έδαφος τα βάρη
και μέσα απ’ το αερόστατο με στόχο τους αιθέρες
γελάει και μας δείχνει το φεγγάρι
η νέα βαρβαρότητα με πόση σοβαρότητα
σκλάβα μιας άρρωστης κυρίας
μοιράζει τα υπάρχοντα του εκλιπόντος άρχοντα
δακρύζει σε γκαλά φιλανθρωπίας
η νέα βαρβαρότητα μαγκιά και χυδαιότητα
γελάει τρανταχτά μεσ’ στο πορνείο
έχει προτεραιότητα με χάρη και απλότητα
φοράει το καινούργιο προσωπείο
θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δε θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε οι άθλιοι που ζούμε στη σκια