Μη μου μιλάς μεγαλοφώνως,
στ’ αφτιά μου ο ήχος είναι πόνος.
Με βομβαρδίζουνε κραυγές απελπισμένες
απ’ τις μικρές μου τις χαρές τις δολοφονημένες.
Μίλα μου, αν θες, ψιθυριστά
να σ’ ακούω με τα μάτια μου κλειστά.
Μίλα μου και λέγε μου ό,τι θες
και μη με φορτώνεις μ’ ενοχές.
Μίλα μου, αν θες, ψιθυριστά
να σ’ ακούω με τα μάτια μου κλειστά.
Μη μου μετράς τα βήματά μου
κι άσε με στα οράματά μου.
Βγαίνω απ’ το τούνελ που το λένε αναμνήσεις
κι εσύ μου φτιάχνεις φυλακή για να με φυλακίσεις.