Ξέρω τα καλοκαίρια σου, θυμάμαι τους χειμώνες
θυμάμαι και της άνοιξης τις μυστικές κρυψώνες
θυμάμαι πως με κοίταξαν τα φωτεινά σου μάτια
που έφευγα αμίλητος με την καρδιά κομμάτια
Τίποτα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα
τίποτα, τίποτα δεν έχει ξεχαστεί
τίποτα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα
το χώμα περιμένει τη βροχή
Το πλοίο που κοιμήθηκε αιώνες στην καρδιά σου
θ’ ανοίξει πάλι τα πανιά μια μέρα γιορτινή
θα τραγουδάνε στ’ άλμπουρα οι ναύτες τ’ όνομα σου
και θα λυθούν σαν κάποτε τα αρμυρά μαλλιά σου
Τίποτα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα
τίποτα, τίποτα δεν έχει ξεχαστεί
τίποτα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα
το χώμα περιμένει τη βροχή...