bugün nasılsın ? sevgilinle aran nasıl ?
ben odamda dumanlarla boğuşuyorum yine aynı fasıl
aynıyım zaman durdu benim için bırakıp gittiğin gün
beni boşver sen birazda kendinden bahset asıl
yarısını kaybettim kalbimin bırakıp gidince
boğazımda düğümlendi bi çığlık seni kaybedince
hiç bi zaman haykıramadım dön gel be kadın diye
çaresiz kaldım duygularımıda kaybettim gün geçtikçe
beni bulmak istiyosan kaldır yüzünü bak gökyüzüne
yağmur yağdığında buharlaşıp karışırım gök yüzüne
bir su tanesi kadar kırılganım anlıcağın,
kolumdan kaldıranda olmadı hep yapıştım yeryüzüne
gülümse daima sen kaybetmedin daha umutları
aklıma geldikçe gözlerimde yaş, izlerim bulutları
rahat bırak beni artık çık aklımın odalarından
öl üm alsa beni nolcakki zaten dünyada Araf'tayım
huzurlarım vardı şimdi ise sadece uykusuzluk
baş ağrısı , el titremesi ve duygusuzluk
hayalleri yıkmak kolay yıkıntıların altında kaldınmı hiç
sana göre bu sadece aramızdaki basit bi uyumsuzluk
sus bu sefer dinle ilk defa kulağını kaçırmadan
sıkıldım artık rüyalardan kanter içinde uyanmaktan
gözlerinin gözlerime kenetlendiği o an beni bitirdi
kapanmıyor kirpiklerim nedense suratını unutmadan
karanlık her taraf ışık yok bunaldım! hapis sanki!
çıkmak istiyorum yapamıyorum heryer kilitli!
Gezdiğimiz sokaklar sürekli seni hatırlatır sebepsiz
neden diye soruyorum kendime o terkedip gitmedi mi?
artık hiç bi beklentim yok hayatta bunuda bil
beni yazdığın defterleri yırt at yada adımı karala sil
yaz ayında üşümek , donuyorum resmen tir tir
ama unutma güneşin en azından umut olduğunu sefil