nereden başlasam nasıl söylesem
aşk yaşanır gülüm anlatılmazki
ne saçı ne gözü ne de gölgesi
aşk insan oğlunun kendisi gülüm gülüm
aşk insan oğlunun kendisi gülüm
en olmaz dertlere gülüp geçerken
bir tatlı sevince günlerce yanıp
işincde okulda yada kahvede
aklımın bir yerinde hep o var demek
bazen yıldızlara bazen güneşe
bazen karanlığa kafa tutmaktır
ranzana uzanıp ızdırap içinde uyuyup uykusuz uyanmaktır
bir kere gönlüne düşerse bu ah
alışır tutşur yanarsın eyvah
bazen sevap bazen gizli bir günah
aşk insan oğlunun kendisi gülüm gülüm
aşk insan oğlunun kendisi gülüm
onu her gördüğün yerde renginin kızarıp
dilinin tutulduğu an
dizlerinin bağı çözülürya birden
kalbinin hızlı hızlı vurmasıdır
bazen yıldızlara bazen güneşe
bazen karanlığa kafa tutmaktır
ranzana uzanıp ızdırap içinde uyuyup uykusuz uyanmaktır